کتاب دُن کیشوت نوشته سروانتس

ترجمه محمد قاضی

دُن کیشوت (به اسپانیایی: Don Quijote de la Mancha،

آوایش: دن کیخوته دلامانچا)‏ نام یک رمان نوشتهٔ نویسندهٔ اسپانیایی
میگل سروانتس ساآودرا (۱۶۱۶–۱۵۴۷) است. این اثر از قدیمی‌ترین رمان‌ها در زبان‌های
نوین اروپایی است. بسیاری، آن را بهترین کتاب نوشته شده به زبان اسپانیایی
می‌دانند. سروانتس بخش اول دن کیشوت را در زندان نوشت. این بخش، نخستین بار در سال
۱۶۰۵ و بخش دوم در سال ۱۶۱۵ چاپ شد. بخش اول رمان «دن کیشوت» در سال ۱۶۰۵ در مادرید
منتشر شد و بخش دوم آن، ده سال بعد به چاپ رسید. «دن کیشوت» زندگی فردی را به مخاطب
نشان می‌دهد که دچار توهم است و وقت خود را با خواندن آثار ممنوعه می‌گذراند. «دن
کیشوت» یکی از نخستین رمان‌هایی است که به زبان‌های نوین اروپایی نوشته شده و
سروانتس بخش بیشتر آن را در زندان نوشته‌است. در زمان روایت داستان نوشتن و خواندن
آثاری که به شوالیه‌ها می‌پرداخت ممنوع بود و شخصیت اصلی داستان خود را جای یکی از
همین شوالیه‌ها می‌بیند و دشمنانی فرضی در برابر خود می‌بیند که اغلب کوه‌ها و
درخت‌ها هستند. «دن کیشوت» پهلوانی خیالی و بی‌دست‌وپاست که گمان می‌کند
شکست‌ناپذیر است. او به سفرهایی طولانی می‌رود و در میانه همین سفرهاست که اعمالی
عجیب و غریب انجام می‌دهد. وی که هدفی جز نجات مردم از ظلم و استبداد حاکمان ظالم
ندارد نگاهی تخیلی به اطرافش دارد و همه چیز را در قالب ابزار جنگی می‌بیند.